στον ΧΑΡΗ ΜΠΟΤΣΑΡΗ
Τι ακριβώς σημαίνει σήμερα «βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου»;
Η έννοια του βουλευτή ήταν, είναι και θα είναι διαχρονική. «Να υπηρετεί τον ελληνικό λαό». Αυτή είναι. Oι πολίτες-και δικαίως-πιστεύουν πως πλέον ο βουλευτής είναι ταυτόσημος με τη διαπλοκή και την εξυπηρέτηση άλλων συμφερόντων, πλην των δικών τους. Ναι, υπάρχουν τα «κακώς κείμενα» δεν μπορώ να το αρνηθώ. Όπως υπάρχουν όμως και τα «καλώς κείμενα». Οι βουλευτές αυτοί μπορεί να μην κάνουν «πασαρέλα» στις τηλεοπτικές οθόνες, αλλά πιστέψτε με παράγουν έργο. Οσο και όπως μπορούν. Και αυτό να το σημειώσετε.
Μπορεί ένας βουλευτής να είναι ανεξάρτητος και να έχει συνείδηση όταν η χώρα του είναι εξαρτημένη και η εθνική συνείδηση είναι ένας δυσνόητος όρος;
Αν δεν την έχει τότε κύριε Μπότσαρη πότε θα την έχει; Όταν όλα θα είναι καλά; Ολοι μας στα δύσκολα αποδεικνύουμε την αξία μας και κυρίως το αν σεβόμαστε τον όρκο μας απέναντι στους Ελληνες. Δεν έχουμε καταλάβει εμείς οι πολιτικοί πως είμαστε υπόλογοι. Και ο κόσμος καταλαβαίνει και αφουγκράζεται. Ιδιαίτερα σήμερα. Ας μην υποτιμάμε άλλο τους συμπολίτες μας. Και ας σταθούμε πλάι τους.
Δύο βουλευτές αποφασίζουν...........
να αφουγκραστούν το λαό και συγκρούονται με τη «γραμμή του κόμματος». Ποιό είναι το τίμημα που πληρώνουν;
Τίμημα; Όχι δεν θα σας μιλήσω για το τίμημα. Θα σας μιλήσω για κάτι άλλο. Την αξιοπρέπεια. Το γεγονός πως μπορώ να περπατάω στο δρόμο και να μη μου πετάνε γιαούρτια, αλλά αντίθετα να έρχονται να μου μιλάνε οι συμπολίτες μου, απλά καθημερινά. Αυτό το: «γειά σου Γιάννη» ή «προχώρα Γιάννη», είναι η καλύτερη επιβράβευση για μένα. Μπορώ να βρεθώ μέσα στο πλήθος και να χαθώ σε αυτό. Γιατί απλά είμαι και θα είμαι κομμάτι του. Και πιστέψτε με όταν ξαπλώνω το βράδυ κοιμάμαι ήρεμα. Δεν με βασανίζουν οι ερινύες μου για το αν πρόδωσα ή όχι τους Ελληνες συμπολίτες μου, τους ψηφοφόρους που με τίμησαν με την ψήφο τους. Όταν έφτασε η στιγμή πήρα τη σημαντικότερη απόφαση στην πολιτική μου καρριέρα-και αναφέρομαι στο μνημόνιο-για την οποία δεν μετάνιωσα και όπως ο χρόνος δείχνει, ήταν η σωστή. Το ίδιο πιστεύει και ο Βασίλης Οικονόμου όπως γνωρίζω. Αποφασίσαμε να βάλουμε το χέρι μας στη «φωτιά» και δεν «καήκαμε».
Η «Ενωση Ανεξάρτητων Πολιτών» είχε μέχρι τώρα την ανταπόκριση του κόσμου ή τελικά ο ελληνικός λαός είναι «πολιτικά αχάριστος»;
Ποτέ ο Έλληνας δεν ήταν αχάριστος. Πλανεμένος ίσως, αλλά αχάριστος ποτέ. Νομίζω απλά, πως το «ηλεκτροσόκ» του μνημονίου επανέφερε στον ‘Έλληνα τα αρχέγονα χαρακτηριστικά του, αυτά που τον έκαναν να μεγαλουργήσει αιώνες τώρα και τα οποία είχαν πέσει σε «χειμερία νάρκη». Εμεις οι Ελληνες μπορούμε να ανατρέψουμε την όλη κατάσταση και να αποτινάξουμε το ζυγό της υποτέλειας των ξένων που κάλεσε η παρούσα κυβέρνηση βρίσκοντας την εύκολη λύση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Τα μέχρι τώρα στοιχεία που έχουμε δείχνουν πως η «Ενωση Ανεξάρτητων Πολιτών» τυγχάνει θετικής ανταπόκρισης από τους πολίτες, ενώ η υποστήριξη αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Και αυτό μας δίνει δύναμη να πάμε μπροστά με γρηγορότερο βηματισμό, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε.
Καλέσατε τον κόσμο «σε ένα ειλικρινή, πανελλαδικό διάλογο ουσίας, για όσα μας αφορούν». Γιατί δεν προχωρήσατε σε μια «λίστα αδιάφθορων πολιτών» που θα διεκδικήσει δυναμικούς πολιτικούς ρόλους στις επόμενες εκλογές;
Δημοκρατία σημαίνει συναποφασίζω. Και εμείς δεν παίρνουμε αποφάσεις «τύπου Σοβιέτ». Κυρίαρχο και δομικό στοιχείο της ΕΝ.Α.Π. είναι η Δημοκρατία. Αυτό το έχουμε ξεκαθαρίσει από την αρχή τόσο εγώ, όσο και ο Βασίλης Οικονόμου. Η λίστα υπάρχει. Αλίμονο αν δεν υπήρχε. Εμείς με «παλιά υλικά νέα πολυκατοικία» δεν φτιάχνουμε. Αλλά αν δεν υπάρξει συζήτηση για τα ονόματα, τότε όσα πρεσβεύουμε και όσα πιστεύουμε θα «πάνε περίπατο». Αν λοιπόν στον οίκο σου δεν υπάρχει διαφάνεια, τότε πως θα μπορέσεις να πείσεις πως φέρνεις το διαφορετικό, την αλλαγή στην πολιτική ζωή; Αυτό θα το τηρήσουμε μέχρι κεραίας. Και θα το δείτε στην πορεία και μόνος σας. Η ΕΝ.Α.Π. φτιάχνεται και θα φτιαχτεί από τη «σάρκα» και τα «όνειρα» των συμπολιτών μας που επιθυμούν μια χώρα υγιή, δίκαιη και κοινωνική που θα υπηρετεί τον πολίτη.
Γιατί παραμένετε στην «ενεργό πολιτική» και δεν επιστρέφετε στη μαχητική δημοσιογραφία όπου οι παλμοί της καρδιάς σας συναντούν τους παλμούς της κοινωνίας;
Για έναν πολιτικό που είναι κοντά στους πολίτες και ασκούσε το επάγγελμα του δημοσιογράφου, η επαφή αυτή δεν χάνεται. Αντίθετα, ενισχύεται. Και όχι μόνο. Ακους παλμούς που σε άλλους περιπτώσεις δεν άκουγες ή δεν μπορούσες να ακούσεις. Και όπως στην καλώς εννοούμενη δημοσιογραφία μπορείς να προσφέρεις πολλά στους γύρω σου, έτσι και στην πολιτική. Και ίσως και παραπάνω. Σημασία δεν έχει αν είσαι πολιτικός ή δημοσιογράφος αλλά κατά πόσο μπορείς να βοηθήσεις τον συμπολίτη σου, τον συνάνθρωπό σου. Η πολιτική μου έδωσε και μου δίνει την δυνατότητα να βοηθήσω περισσότερο, μαζικότερα και συνολικότερα. Ετσι η δημοσιογραφία, την οποία υπηρέτησα τίμια και την αγαπώ, μου φωτίζει το σκοτεινό μονοπάτι που ακολουθώ, αλλά αυτό το μονοπάτι λέγεται πολιτική.
Σε ποιά χώρα υπάρχουν βάσεις των Αμερικανών, μπαινοβγαίνουν ανενόχλητα τα τουρκικά πλοία και αεροσκάφη, γίνονται στρατιωτικές ασκήσεις του Ισραήλ, έμπορος όπλων αποκτά τα ναυπηγεία, πρώην πρέσβης ΗΠΑ γίνεται πρόεδρος τράπεζας, όπλα μεταφορτώνονται σε λιμάνι για βομβαρδισμούς αμάχων στη Γάζα, ξένοι στρατοί φρουρούν τα σύνορα, κράτη που χρωστούν τεράστια ποσά απαιτούν δημοσιονομική πειθαρχία και λογιστές της διεθνούς κλεπτοκρατίας υπαγορεύουν πολιτική;
Στην Ελλάδα ίσως; Επικρατεί μια πραγματική Βαβέλ. Μια Βαβέλ που δεν είναι δημιούργημα μόνο αυτής της κυβέρνησης. Αλλά και των προηγούμενων. Νομίζετε πως η χώρα μας έχει μόνο οικονομικό πρόβλημα; Λάθος. Εχει πρόβλημα και στην εθνική και εξωτερική πολιτική της. Όμως, ενός κακού χίλια μύρια έπονται. Όταν αγοράζαμε οπλικά συστήματα χωρίς αντισταθμιστικά οφέλη, έστω και διπλωματικά, όταν δίναμε κλάδο ελαίας σε κράτη τα οποία έκαναν τα πάντα να τείνουν την ξιφολόγχη τους προς εμάς, όταν η διαφθορά και ο γρήγορος πλουτισμός ήταν θεμελιώδες αξίωμα του δημοσίου βίου, τι περιμένετε; Αυτό επέφερε εξάρτηση αρχικά και υποδούλωση αργότερα. Εμαθαν οι «μεγάλες δυνάμεις» να μας υποτιμούν και να μας θεωρούν υποπόδιά τους. Και έφτασε η στιγμή που μας το γνωστοποίησαν και κατάμουτρα, χωρίς αιδώ. Ετσι η Ελλάδα μας και οι πολίτες της, χωρίς να ερωτηθούν, χωρίς να συναποφασίσουν για το τι θέλουν τέλος πάντων, βρέθηκαν «αλυσοδεμένοι».
Ο πρωθυπουργός είπε: «...θέλω να ξέρετε, να το τονίσω και πάλι, ότι δεν υπάρχει θέμα να απολέσουμε τα βασικά στοιχεία της κυριαρχίας μας. Σε αυτό θα δώσουμε μάχη, όπως έδωσα μάχη και θα ξαναδώσω και θα ξαναδώσουμε μάχη, όποτε χρειαστεί, για να εγγυηθούμε την κυριαρχία μας...» σχολιάστε τα «βασικά στοιχεία».
Μάχη δίνει κάποιος όταν πιστεύει πως θα νικήσει ή όταν ο πόλεμος είναι αμφίρροπος. Ο πρωθυπουργός μας, ποια μάχη θα δώσει με ποιόν και γιατί, όταν μας έχει ανακοινώσει νωρίτερα πως έχουμε ηττηθεί; Θα σας θυμίσω τη φράση του Βρέννου προς τον Καίσαρα μετά την ήττα του: «Ουαί τοις ηττημένοις»…
«...χρόνους πολλούς μετά την Αμαρτία που την είπανε Αρετή μέσα στις εκκλησίες και την ευλόγησαν...αλλά πριν, ιδού θα γίνουν οι ωραίοι που ναρκισσεύτηκαν στις τριόδους Φίλιπποι και Ροβέρτοι...(Ελύτης). Πότε θα έρθει ο καιρός που «τα όνειρα θα πάρουν εκδίκηση»;
Θα σας απαντήσω με ένα τραγούδι του αείμνηστου Μάνου Λοϊζου: «η μέρα εκείνη δεν θ΄ αργήσει κυνηγημένο μου πουλί, σε πήρε κάποτε η Δύση σε ξαναπαίρνει η Ανατολή». Σαφέστατα και τα όνειρα θα πάρουν εκδίκηση. Πιστεύω στη δύναμη του Ελληνα, πιστεύω σε όλα όσα πρεσβεύει και σε όλα όσα μπορεί να καταφέρει. Ναι, βρισκόμαστε όλοι μας σε δεινή θέση. Είμαστε αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη οικονομική, κοινωνική και θεσμική κρίση μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Και το πιστεύω. Όπως πιστεύω επίσης πως αυτή η θύελλα θα καθαρίσει τον «κόπρο του Αυγεία» με μπροστάρηδες τους πολίτες. Δημοσιοποιούνται δημοσκοπήσεις που μας δείχνουν ποσοστά και διαφορές κομμάτων. Όμως δεν μας λένε για το ποσοστό των αναποφάσιστων και των αρνούντων να ψηφίσουν, που φτάνει κοντά στο 50%. Πρωτοφανές ποσοστό για τα ελληνικά δεδομένα. Αυτό όμως το ποσοστό ξέρετε είναι οι «ονειροπόλοι». Αυτοί που πιστεύουν και περιμένουν το «όνειρο». Και εμείς αυτό το «όνειρο» θα το κάνουμε πραγματικότητα ως Ενωση Ανεξάρτητων Πολιτών. Είτε κάποιοι το θέλουν, είτε όχι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου