ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ

Γιάννης Δημαράς

Βουλευτής – Ένωση Ανεξαρτήτων Πολιτών

Συνέντευξη με τον Βουλευτή Γιάννη Δημαρά στον Παναγιώτη Γεωργιάδη για την Εβδομαδιαία Εφημερίδα «η Αλήθεια» της Δράμας

Κύριε Δημαρά να σας ευχαριστήσω που αποδεχθήκατε την πρόσκλησή μας για συνέντευξη.

ΕΡ.Η Δράμα κ. Βουλευτά βρίσκετε εδώ και είκοσι χρόνια σε εποχή «Εθνικού Μνημονίου» από όλες τις Αθηνοκεντρικές Κυβερνήσεις. Εσείς ο ίδιος βρεθήκατε εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ για την άρνησή σας να ψηφίσετε το Μνημόνιο, για το οποίο όπως λέτε, η Κυβέρνηση δεν έλαβε τη λαϊκή εντολή. Η ερώτησή μου έχει δύο σκέλη:

Πρώτον, πρέπει η Κυβέρνηση να προσφύγει στον Ελληνικό Λαό – γιατί και στην κυβέρνηση συμμερίζονται αυτή την άποψη, αναφέρω τον κ. Καστανίδη –για να λάβει νέα «Μνημονιακή» εντολή;

και δεύτερον, εμείς οι Δραμινοί πως θα ξεφύγουμε από το πολυετές «Εθνικό Μνημόνιο» που μας έχουνε ρίξει οι Αθηνοκεντρικές μας Κυβερνήσεις;

ΑΠ. Σε ό,τι αφορά το πρώτο ερώτημά σας. Ασφαλώς και πρέπει. Είναι χρέος της να προσφύγει σε εκλογές και να ζητήσει τη «λαϊκή εντολή». Είναι υποχρεωμένη να το κάνει. Είναι δυνατόν σε μια Δημοκρατία, να παίρνονται αποφάσεις που αφορούν το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας, και να μη συναποφασίζουμε; Με τι έχουμε να κάνουμε; Με κυβέρνηση «αποφασίζουμε και διατάσουμε»; Σαφέστατα η παρούσα πολιτική ηγεσία του τόπου έχει το συνταγματικό και νόμιμο δικαίωμα να παίρνει αποφάσεις, κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό.

Και το επαναλαμβάνω: Αυτή δεν είναι η οποιαδήποτε απόφαση. Είναι η σημαντικότερη απόφαση που πρέπει να πάρει η Ελλάδα μετά το 1974 και μια από τις σημαντικότερες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν μπορούν οι συμπολίτες μας, όλοι μαζί, να αποφασίσουμε τι θέλουμε να κάνουμε;

Όποια και αν θα ήταν η ετυμηγορία, θα ξέραμε τουλάχιστον πως εμείς την πήραμε και θα ήμασταν υπεύθυνοι όλοι για το μέλλον μας. Τώρα είμαστε «δεσμώτες του μνημονίου» χωρίς να έχουμε πράξει κάποιο «έγκλημα». Αντίθετα, το έγκλημα κατά της πατρίδας και των Ελλήνων το έχουν συντελέσει όλοι αυτοί που αποφάσισαν χωρίς τη λαϊκή εντολή την ένταξή μας σε αυτό το μνημόνιο που έθεσε τη χώρα μας υπό «διεθνή κατοχή».

Αναφορικά τώρα με το ζήτημα της Δράμας, είναι ένα πραγματικό «δράμα». Ένα διαρκές «έγκλημα» όχι μόνο κατά περιοχής σας, αλλά γενικότερα κατά της περιφέρειας. ......................

Υπάρχουν τόσες δυνατότητες, τόσοι τρόποι που μπορεί να αξιοποιηθεί-ειδικά η Βόρειος Ελλάδα-ως γέφυρα διείσδυσης προς τα Βαλκάνια και την Ανατολή που είναι άξιο απορίας-και διερεύνησης-το γιατί δεν γίνεται.

Κυβερνήσεις επί κυβερνήσεων, έχουν υποσχεθεί πως θα βοηθήσουν επιχειρηματίες να δημιουργήσουν εργοστασιακές βάσεις στην Βόρειο Ελλάδα (Ανατολική και Δυτική), έχουμε ακούσει τις απίστευτες εξαγγελίες οι οποίες φυσικά είτε έγιναν προς άγρα ψήφων, είτε για να καταλαγιάσουν οι αντιδράσεις από τους πολίτες που ζουν σε αυτές τις ξεχασμένες περιοχές. Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι και πολλοί από αυτούς να βρίσκονται πλέον σε επίπεδα απόλυτης φτώχιας. Αυτή είναι η «κοινωνία των πολιτών» που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση;

Πρέπει οι εξαγγελίες να υλοποιηθούν και να υλοποιηθούν άμεσα.

ΕΡ.Κύριε Δημαρά, στο τελευταίο Eurogroup ο Γερμανός υπουργός οικονομικών κ. Σόιμπλε αποδέχθηκε το διπλασιασμό του Ταμείου του Μηχανισμού Στήριξης. Πιστεύετε ότι δόθηκαν ανταλλάγματα «Συνταγματικής νομιμότητας», όπως επιθυμεί η κα Μέρκελ; Πάμε για αναθεωρητική Βουλή;

ΑΠ. Πραγματικά μακάρι να ήξερα όλα όσα στα οποία έχει συμφωνήσει με τους δανειστές μας ο κύριος Παπανδρέου. Εδώ βλέπετε πως κάθε μέρα αποκαλύπτεται και κάτι καινούργιο, όπως για παράδειγμα ότι πολύ πριν από το επίσημο αίτημά μας για την ένταξη στης Ελλάδας στο «μηχανισμό στήριξης» είχε ζητηθεί η βοήθεια από το ΔΝΤ όπως αποκάλυψε ο Ντομινίκ Στρος Καν. Εύχομαι κάτι τέτοιο να μην έχει συμφωνηθεί και κυρίως να μην υλοποιηθεί. Αν αυτή η κυβέρνηση προχωρήσει σε μια τέτοια «πραξικοπηματική» ενέργεια να ξέρετε πως θα αντιδράσουμε εμείς ως Ένωση Ανεξάρτητων Πολιτών με όσα μέσα διαθέτουμε. Και πιστεύω πως δεν θα είμαστε οι μόνοι που θα αντιδράσουμε. Πρέπει να καταλάβει ο κ. Παπανδρέου και οι υπουργοί του πως η χώρα μας δεν είναι ξέφραγο αμπέλι. Νισάφι πια! Δεν μπορεί να φέρνει στα «μέτρα» οποιασδήποτε ξένης χώρας το σύνταγμά μας, τους νόμους μας. Υπάρχουν όρια. Υπάρχει η εθνική μας αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία. Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες θυσιάστηκαν για να έχουμε αυτή την πατρίδα. Έχουμε υποχρέωση απέναντι στους προγόνους και τους απογόνους μας να διατηρήσουμε αυτή τη χώρα ανέπαφη και ανεξάρτητη.

Ερ. Οι δανειστές μας ζήτησαν τα επόμενα τρία χρόνια να εξοικονομήσουμε επιπλέον 50 δισεκατομμύρια ευρώ. Πιστεύετε πως είναι εφικτό;

Απ. Αυτό το «παραμύθι» με τα πενήντα δισεκατομμύρια ευρώ, μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσει. Πρέπει να βρούμε τα επόμενα τρία χρόνια 150 δισεκατομμύρια ευρώ, σχεδόν το μισό του επίσημου χρέους μας, από όπου τα 100 είναι για τη χρηματοδότηση του κράτους και τους τόκους των δανείων και τα υπόλοιπα 50 για να… ικανοποιήσουμε τους δανειστές μας. Ότι δεν μπορέσαμε να κάνουμε σε δέκα χρόνια, πρέπει να το κάνουμε σε τρία. Πράγμα αδύνατο.

Βέβαια, αν σταματήσουμε να τρώμε, αν σταματήσουμε να πίνουμε νερό, ίσως να μας ζητήσουν και «να σταματήσουμε να αναπνέουμε», τότε πιθανά να βρούμε τόσα χρήματα. Πιστεύω πως είναι αδύνατο να βρούμε αυτό το ποσό. Και αν είναι να πουλήσουμε όλη μας τη χώρα, όπως κάποιοι από το εξωτερικό μας «προτρέπουν», τότε καλύτερα να επιλεχθεί ο επώδυνος αλλά πιο αξιοπρεπής τρόπος για να λύσουμε το ζήτημα του υπέρογκου χρέους. Και ίσως αυτοί που πιστεύουν πως μπορούν να πουλήσουν έναντι «πινακίου φακής» τον εθνικό μας πλούτο και την περιουσία μας, υποθηκεύοντας ακόμη περισσότερο το μέλλον μας, κάνουν λάθος. Δεν έχουν αυτό το δικαίωμα και δεν θα το αποκτήσουν ποτέ. Οποιοι βρίσκονται στην εξουσία δεν έχουν το ρόλο του ξεπουλήματος αλλά της διαχείρισης.

ΕΡ. Πιστεύετε ότι η Κυβέρνηση τελικά θέλει να πάει (και αν θα πάει;) σε πρόωρες εκλογές - με κάποια αφορμή - λόγω των δυσβάστακτων μέτρων που έρχονται, αλλά φοβάται να το πει δημόσια ακόμα;

Όλα τα ενδεχόμενα βρίσκονται επάνω στο τραπέζι και τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί. Τι να φοβηθεί να πει δημόσια; Αφού αυτά που φοβάται να μας πει, μας τα είπε η Τρόικα. Άσχετα με τους «μεσονύκτιους λεονταρισμούς» της κυβέρνησης μάθαμε τι μας περιμένει και τι έρχεται. Λαίλαπα. Ξέρετε, η κυβέρνηση μετά από αυτό θα έπρεπε να είχε προκηρύξει εκλογές, από το γεγονός και μόνο πως είπε ψέματα. Αυτό δεν έγινε. Και φυσικά αυτό με προβληματίζει και για το αν υπάρχει συμφωνία με τους δανειστές μας. Η κυβέρνηση φαίνεται ότι θέλει να εξαντλήσει πλήρως τη θητεία της, αδιαφορώντας για  ότι κι αν συμβεί. Όσα δυσβάσταχτα μέτρα κι αν πρέπει να πάρει. Και ειλικρινά αυτό με τρομάζει περισσότερο από όλα.

Εύχομαι να πρυτανεύσει η λογική και η κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της ζητώντας την ετυμηγορία αυτού τον οποίο «υποτίθεται» πως υπηρετεί: Τον ελληνικό λαό.

ΕΡ. Πείτε μου λίγο μιας και μιλάμε για εκλογές, η κίνησή σας με τον κ. Οικονόμου με την Ένωση Ανεξάρτητων Πολιτών (η ΕΝ.Α.Π) θα κατέλθει σε ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές ; κι αν αυτές γίνουν σύντομα, πόσο έτοιμοι είστε για κάτι τέτοιο;

Έχουμε δεσμευτεί δημόσια κ. Γεωργιάδη πως αν προκηρυχθούν εκλογές εμείς θα δηλώσουμε παρόντες. Θα διεκδικήσουμε την ψήφο των συμπολιτών μας. Και ναι, ήδη προετοιμαζόμαστε και βρισκόμαστε σε καλό δρόμο. Δεν έχουμε βέβαια καταφέρει όλα όσα επιθυμούμε, αλλά μη ξεχνάτε πως μιλάμε για μια κίνηση που έχει «ηλικία» μερικών εβδομάδων. Η θέληση υπάρχει και με σύμμαχο όλους τους Έλληνες που επιθυμούν την δημιουργία ενός ισόνομου και ισότιμου κράτους δικαίου, θα είμαστε έτοιμοι «στην ώρα» μας.

Ερ. Κύριε Δημαρά, το 1997 ταξιδεύαμε μαζί με το τρένο για τον Έβρο.. Σήμερα, το ίδιο τρένο απομακρύνεται όλο και πιο πολύ από την Περιφέρεια.. Στην πόλη μου τα δρομολόγια έχουν μειωθεί με αποτέλεσμα κάποια στιγμή το Σταθμαρχείο μας να χαρακτηρισθεί ως «επιζήμιο» και να οδηγηθεί σε ολοκληρωτικό κλείσιμο. Την ίδια ώρα, στα πλαίσια των αποκρατικοποιήσεων, λόγω Τρόικα, μπορεί να δούμε Κινέζο Σταθμάρχη στον ΟΣΕ;

ΑΠ. Κύριε  Γεωργιάδη, οι ΔΕΚΟ εντάσσονται στον σχεδιασμό και την πολιτική ενός κοινωνικού κράτους. Ο σκοπός της δημιουργίας τους είναι να εξυπηρετούν τους πολίτες. Η κύρια αποστολή τους δεν είναι η συλλογή χρημάτων για τον κρατικό κορβανά. Αν βέβαια αυτό συμβεί, είναι θετικό και ευπρόσδεκτο, αλλά δεν είναι και αυτοσκοπός. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως κάποιες από αυτές «παραείναι προβληματικές».

Αν όμως υπάρξει ένας συνετός σχεδιασμός και ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο ώστε να κοστίζουν λιγότερο-χωρίς να ιδιωτικοποιηθούν-τότε δεν θα υπάρξει πρόβλημα. Δεν είναι δυνατόν οι πολίτες αυτής της χώρας να στερηθούν ακόμη και το βασικό δικαίωμα της μετακίνησής τους λόγω λανθασμένων κυβερνητικών επιλογών. Όλο αυτό μου θυμίζει το: «πονάει το δόντι του να κόψουμε το κεφάλι του». Ε, λοιπόν όχι. Δεν πρέπει να «κόβουμε κεφάλια» ως θεραπεία αλλά να αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα εκεί που υπάρχει. Λύσεις υπάρχουν, αναρωτιέμαι και προβληματίζομαι αν υπάρχει η πολιτική βούληση. Γιατί το μοναδικό που δεν μπορούμε να κάνουμε είναι αυτό που δεν θέλουμε…

Ερ. Στο ίδιο τρένο συζητήσαμε λίγο για τα αυθαίρετα στη χώρα και τον τρόπο αντιμετωπίσεως τους από το Ελληνικό Κράτος.. Τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει ψηφίσει τους νόμους για τους ημιυπαίθριους, τις τακτοποιήσεις, περαιώσεις.. τελικά σε τούτο το Κράτος όλα κινούνται από και για το χρήμα;

ΑΠ. Όπως αποδεικνύεται έτσι είναι. Και ειδικά τώρα που βρισκόμαστε υπό «μνημονιακή κατοχή», αυτό είναι πλέον δεδομένο. Όπως σας προανέφερα το κράτος έχει ξεχάσει τον προορισμό του, τον σκοπό του απέναντι στους πολίτες και τη χώρα. Βλέπει ως πηγή χρημάτων τον πολίτη τον οποίο εξουθενώνει μέρα με τη μέρα. Είναι σα να πηγαίνει ένας αγρότης καθημερινά τρεις και τέσσερεις φορές να αρμέξει μια αγελάδα. Θα γίνει μια, δύο, τρεις, την τέταρτη η αγελάδα θα εξαντληθεί δεν θα δίνει πλέον γάλα και από την εξάντληση μπορεί κιόλας να «πεθάνει». Ο σωστός αγρότης δεν έχει μια αγελάδα, αλλά πολλές για να παίρνει γάλα καθημερινά πολλές φορές. Αυτές οι «αγελάδες» λέγονται επενδύσεις και επιχειρηματικότητα, κάτι το οποίο η παρούσα κυβέρνηση δεν το έχει καταλάβει ή αρνείται να το συνειδητοποιήσει. 

Ερ. Κύριε Βουλευτά, αν ο πρωθυπουργός προκηρύξει πρόωρες εκλογές, για τον έναν ή τον άλλο λόγο, αποδεχόμενος και την ανάγκη για «Μνημονιακή» Λαϊκή Εντολή Διακυβέρνησης, όπως λέτε, και σας πει «Γιάννη, γύρνα σε θέλω πίσω στο κόμμα» θα επιστρέψετε; Θα βάλετε κάποιες κόκκινες γραμμές;

ΑΠ. Όχι δεν θα επιστρέψω. Αυτή η κυβέρνηση έχει κάνει ολέθρια λάθη και συνεχίζει να κάνει. Τις κόκκινες γραμμές τις πέρασε ο πρωθυπουργός, όχι εγώ. Πλέον δεν υπάρχει τίποτα που να με συνδέει με αυτό το ΠΑΣΟΚ. Αυτό δεν είναι ΠΑΣΟΚ είναι κάτι άλλο. Οι δρόμοι μας χώρισαν και αυτό είναι οριστικό. Πλέον βρισκόμαστε στις απέναντι όχθες ενός ποταμού. Εγώ επέλεξα την όχθη που είναι οι συμπολίτες μου, δίπλα σε όσους υποφέρουν, εκεί που ανήκω στα κάτω-κάτω κύριε Γεωργιάδη. Δεν ήμουν, δεν είμαι και ούτε θα γίνω κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους Έλληνες. Ανήκω σε αυτούς και θα είμαι δίπλα τους στις καλές και στις κακές στιγμές. Η σχέση αυτή δεν θα αλλάξει ποτέ. Τελεία και παύλα.

Ερ. Δε μπορώ παρά να ρωτήσω, θα συνεργαστείτε με τη Δημοκρατική Αριστερά, με τον Φώτη Κουβέλη, τους Οικολόγους και άλλους συγγενείς πολιτικούς χώρους προκειμένου να δώσετε μια καινούργια Ελπίδα στον κόσμο και νέα δυναμική στη δυσαρέσκεια των πολιτών απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα σάπιο;

ΑΠ. Είναι πολύ νωρίς για να σας απαντήσω κάτι για ενδεχόμενη συμμαχία. Αυτό που μπορώ να σας ξεκαθαρίσω είναι πως είμαστε ανοικτοί σε όλους. Κόμματα, φορείς, συλλόγους, πολίτες. Αρκεί οι στόχοι μας να είναι κοινοί. Το καλό δηλαδή των συμπολιτών και της πατρίδας μας.

Ερ. Έχουμε δει πολλάκις στο παρελθόν πνευματικούς ανθρώπους, των τεχνών, των γραμμάτων, της αληθινής Ελλάδας θα πω, να μπλέκονται με την πολιτική και να αποχωρούν αηδιασμένοι και πληγωμένοι.. Ο Γιάννης Δημαράς το αισθάνθηκε αυτό στην πολιτική του πορεία μέχρι σήμερα και αν ναι, σε ποια σημεία ιστορικά;

ΑΠ. Αρκετές φορές ένιωσα αηδία. Και άλλες τόσες σκέφτηκα να τα παρατήσω. Όμως μέσα από αυτή την σύγκρουση μέσα μου, κατάλαβα πως δεν πρέπει να τα παρατήσω. Ο στρατιώτης δεν εγκαταλείπει το πεδίο της μάχης. Κάποιες φορές θα  πληγωθεί, κάποιες θα ηττηθεί αλλά δεν σημαίνει πως έχασε τον πόλεμο. Το θάρρος και την πίστη μου στον Έλληνα, στη δύναμή του, τις ικανότητές του δεν τα έχω χάσει το αντίθετο. Ιδιαίτερα τώρα που ο πόλεμος είναι σκληρός και ανελέητος. Δεν υπάρχουν περιθώρια υποχώρησης για όποιον αγαπά αυτή την πατρίδα. «Ή ταν ή επί τας» κύριε Γεωργιάδη. Και πιστεύω πως όλοι εμείς που παλεύουμε για ένα καλύτερο μέλλον, θα επιστρέψουμε «μαζί με την ασπίδα μας» και όχι «πάνω σε αυτές».

Ερ. Αν είχατε ένα απλό δραμινό πολίτη μπροστά σας, με όλα τα γνωστά αισθήματα των πολιτών για την πολιτική και τους πολιτικούς – αποστροφή, απαξία ακόμα και άρνηση – τι θα του λέγατε; Πως θα τον πείθατε να αξιοποιήσει τη δύναμή του και να συμμετέχει ενεργά στα κοινά;

ΑΠ. Καταρχήν το μεγαλύτερο λάθος και η μεγαλύτερη παγίδα είναι η αποχή από τα κοινά. Πρέπει να συμμετέχουν σε αυτά όλοι οι πολίτες, έτσι ώστε να αποφασίζει η πλειοψηφία και όχι η μειοψηφία για το μέλλον τους. Ουσιαστικά με την αποχή επιτρέπουμε σε όσους μας καταδυναστεύουν να συνεχίζουν να το κάνουν. Αυτό δεν πρέπει να γίνεται. Σαφέστατα καταλαβαίνω την πικρία τους απέναντι στο υπάρχον πολιτικό σύστημα και σε πολλούς πολιτικούς. Όμως δεν είναι όλα μαύρα. Όλοι οι πολιτικοί δεν είναι διαφθαρμένοι και δεν επιθυμούν να τους υπηρετούν οι πολίτες αλλά να υπηρετούν αυτοί, αυτούς. Η ελπίδα να αλλάξουν τα πράγματα δεν έχει χαθεί. Πλέον δημιουργείται ένα νέο πολιτικό τοπία, με τις υγιείς πολιτικές δυνάμεις αυτής της χώρας να αναλαμβάνουν δράση. Οι Έλληνες πολίτες, είτε είναι στη Δράμα είτε στη Γαύδο, έχουν το κριτήριο, την γνώση και την διαίσθηση να καταλάβουν και να στηρίξουν αυτούς που θέλουν το καλό τους, με «συμβόλαια» που δεν έχουν «ψιλά γράμματα».

Πιστεύω πως κι εμείς με την Ένωση Ανεξάρτητων Πολιτών, δίνουμε μια νέα πνοή, μια νέα ελπίδα, στα πολιτικά δρώμενα της χώρας. Και αυτό θα επιβραβευτεί γιατί σκοπός μας δεν είναι να γίνουμε καρεκλοκένταυροι και συνεχιστές του υπάρχοντος απαράδεκτου πολιτικού συστήματος, αλλά να υπηρετήσουμε τον ελληνικό λαό, στηριζόμενοι στη δύναμή του και την Δημοκρατία.

Κύριε Δημαρά, σας ευχαριστώ για το χρόνο σας και την άμεση ανταπόκρισή σας να αποδεχθείτε το αίτημά μας για συνέντευξη.